Legendes op de Azoren: Sete Cidades en de tranen van princes Antilia

Home Legendes op de Azoren

Bobbie

Reisredacteur

Laatste update  27 | 07 | 2023

Deel dit verhaal

Een van de meest beroemde en fotogenieke highlights op Sao Miguel zijn de meren van Sete Cidades. De meren liggen zij aan zij in de krater van een slapende vulkaan en zijn door een smal kanaal met elkaar verbonden. Toch is het verschil tussen de twee waterlichamen in een oogopslag te zien: het ene is helderblauw, de andere smaragdgroen. Over de jaren zijn er op de Azoren verschillende legendes en mythes ontstaan om dit verschil te verklaren, maar de bekendste is die van prinses Antilia.

De legende van prinses Antilia

De legende vertelt over een koning die zijn dochter Antilia na het sterven van zijn vrouw alleen opvoedt. Hij houdt ontzettend van zijn dochter, maar is ook een slecht-gehumeurde en jaloerse man. De bezitterige koning verdraagt zelfs de gedachte dat hij haar kwijt zou kunnen raken niet. De kleine prinses groeit hierdoor heel beschermd op. Ze spreekt alleen met haar vader en haar kindermeisje en mag niet met andere kinderen spelen.

De jaren vliegen voorbij en prinses Antilia groeit op tot een mooie jonge vrouw. Hoe ouder ze wordt, hoe kleiner het kasteel lijkt. De hoge muren zijn niet langer beschermend, maar benauwend. Daarom wandelt ze graag met haar kindermeisje buiten het kasteel. Haar uitjes worden al snel opgemerkt door de jonge mannen uit de omgeving, die zich langs haar wandelroutes ophouden om haar aandacht te trekken.

Als de koning hoort over de wandelingen van zijn dochter en de aandacht die ze daarmee trekt, wordt hij vreselijk jaloers. Hij roept haar bij zich en verbiedt haar om nog buiten het kasteel te komen.

Antilia is diep teleurgesteld. Ze heeft zich altijd aan haar vader’s regels gehouden, maar zit alsnog vast als een gevangene. Ze wil meer vrijheid, meer van de wereld zien en praten met mensen van haar eigen leeftijd. Het is tijd om het heft in eigen handen te nemen.

De prinses weet dat haar vader iedere dag na zijn middagmaal in slaap valt. Hij snurkt de hele middag weg en wordt pas weer wakker als het avondmaal wordt geserveerd. Dat is haar kans. Als haar vader slaapt kan zij het kasteel uit om de omgeving te verkennen.

Op een dag wandelt ze door de weiden en hoort ze in de verte de prachtige klanken van een fluit. Ze gaat op onderzoek uit en ontdekt een jonge herder die verantwoordelijk is voor de schitterende muziek. Om hem niet te storen in zijn muziekspel sluipt de prinses dichterbij en verstopt zich in de struiken. Zo kan ze heel de middag naar hem luisteren tot het tijd is om naar het kasteel te gaan.

Een aantal weken lang zoekt de prinses de herder op en steeds verstopt ze zich weer in de struiken. Tot de herder haar op een dag betrapt. Hij is op slag verliefd en vanaf die dag zijn ze onafscheidelijk. Iedere keer dat ze het kasteel uit kan, zijn ze samen en het duurt niet lang voordat hij haar vraagt of ze met hem wil trouwen.

Dat ze van tragische legendes houden op de Azoren blijkt. De volgende dag gaat Antilia naar haar geliefde en vertrekken ze samen naar het kasteel. Ze gaan haar vader over hun plannen vertellen. Eenmaal bij de poort klopt de herder op de deur. De bediende die de deur opendoet trekt wit weg als hij prinses Antilia ziet en haast zich naar de koning. De koning rent op zijn beurt bijna naar de deur als hij het nieuws hoort. Bij de deur aangekomen ziet hij Antilia blozend staan, hand in hand met de vreemde jongeman. Het gezicht van de koning betrekt. En als de herder zijn keel schraapt en de koning met trillende stem om de hand van zijn dochter vraagt, ontploft hij.

De koning is ziedend. Hij trekt zijn Antilia met een ruk naar binnen en stuurt de man weg. Eenmaal binnen schudt hij Antilia door elkaar. Ze mag de man nooit meer zien. Hij verbiedt het haar. En doet ze het wel? Dan staat haar een vreselijke straf te wachten.

Antilia’s hart breekt en ze huilt de rest van de dag en de nacht. De volgende dag smeekt ze haar vader om haar afscheid te laten nemen. De koning is terughoudend maar gaat akkoord. Ze mag hem nog één keer zien.

De prinses vertrekt uit het kasteel en de geliefden ontmoeten elkaar op de heuvel waar ze hem voor het eerst had gezien. Samen huilen ze bittere tranen. De tranen uit de groene ogen Prinses Antilia vormen een groene stroom tot op de bodem van de vallei waar een smaragdgroen meer ontstaat. De tranen van haar blauwogige geliefde vormen een blauw meer.

Tragische legendes op de Azoren

De twee meren staan vandaag de dag bekend als Lagoa das Sete Cidades. Een herinnering aan de twee geliefden die niet samen konden zijn. Ben je geïnteresseerd in meer cultuur en legendes? Lees dan ook de geschiedenis achter Tourada a Corda.