Evi Hanssen in Kaapverdië (deel 1)

Evi Hanssen – eilandhoppen in Kaapverdië

Bekende Vlaming Evi Hanssen ging op reis met Voja travel naar de Kaapverdische Eilanden. Zij en haar gezin kwamen razend enthousiast terug uit Kaapverdië. We hebben een kijkje in haar dagboek gekregen. Hier lees je deel één van haar reisverslag over hun verblijf op Sal en São Vicente. 

We zijn een gloednieuw samengesteld gezin – mijn 2 zonen van 8 en 10 jaar – en de dochters van mijn vriend Kurt – 13 en 18 jaar. Een bestemming vinden die voldoet aan de grillen van deze verschillende leeftijden is niet zo simpel. We besluiten om te gaan eilandhoppen op de Kaapverdische eilanden. Beetje avontuur, prachtige natuur, genoeg strand, cultuur, lekker eten en af en toe een zwembad.

Zeiltocht op Sal

De eerste vakantiedag in Sal hebben we een zeiltocht geboekt. Geen van onze kinderen heeft al gezeild, maar iedereen kijkt ernaar uit. De tweede keer dat ik op een zeilboot zat, was voor 3 op reis en werd ik kotsmisselijk. Ik geef iedereen van ons gezin dan ook een half reispilletje tegen de misselijkheid. 

Onze meeting point is de pier van Santa Maria. Een lange houten steiger, met locals die kralen en beeldhouwwerkjes uit kalk verkopen, een straatmuzikant met rasta’ s en toeristen. Deze pier wordt ook Wallstreet genoemd door het vele geld dat hier wordt verdiend dankzij het toerisme. Maar hier geen mouwtrekkerij of opdringerige verkopers. De Kaapverdianen streven naar “morabeza”, een Creools begrip wat zoveel betekent als “gastvrij, open en ongedwongen”.

Een motorbootje brengt ons naar een zeiljacht van 15 meter en dankzij de vriendelijke bemanning, zon, zee en bon vinho, zitten we meteen in een vakantieroes. We zeilen langs de kust van Sal, eten ’s middags een heerlijke lunch en drinken koele wijn. We chillen, vertellen mopjes aan elkaar, slapen onze kleine jetlag bij en wennen aan elkaars gezelschap. Daarna nemen we met z’n allen een frisse duik in de oceaan. Als we om 17u de boot verlaten en rood gebruind naar ons hotel stappen, valt het de dochters op hoe relax Sal is. Locals spelen volleybal, er klinkt aangename muziek in de verte, palmbomen wuiven, de geur van knoflook en verse vis waait ons tegemoet. We zijn helemaal klaar om de Kaapverdische eilanden verder te ontdekken.

São Vicente: het culturele hart 

We komen aan in de havenstad Mindelo op het eiland Sao Vicente. Tevens de geboorteplaats van artieste Cesaria Evora wiens geest nog overal aanwezig is. De eerste avond in onze guesthouse Villa St. Aubyn komen lokale muzikanten voor ons spelen. We genieten van Morna, de typische Kaapverdiaanse muziek die de smart bezingt van het verleden; geliefden die afscheid namen op de pier. De volgende dag zal een gids ons het stadje laten zien, maar een praatgrage gids en kinderen is altijd een risico. 

Gelukkig snapt Ismael dat we vooral de sfeer van de stad willen voelen, dus kuieren we richting de haven. De typische kleurrijke koloniale huizen en het gezellig rumoer in de straten trekken onze aandacht. Nadat we de vis- en fruitmarkt hebben bezocht, stappen we toevallig een afgebladderde poort binnen. Plots staan we op de de binnenplaats van een kunstcollectief! Mindelo heeft een rijke carnavalsgeschiedenis en vervallen carnavalbeelden en kleurrijke muurschilderingen staren ons aan. Het is fijn om onverwacht op deze plek terecht te komen, waar de creativiteit van de stad, naast de muziek, tot leven komt. We eindigen onze stadswandeling in een klein lokaal barretje op het plein.

De stranden van São Vicente ontdekken

De kinderen willen naar een strand dus huren we een auto en trekken landinwaarts. Iets wat we trouwens op ieder eiland zullen doen. Na een simpele lunch in Hamburg (Géén hamburgertent, wel local food) volgen we een hobbelweg naar Sandy Beach, een prachtig wit strand voor ons alleen. We duiken met het hele gezin de woeste oceaan in. Het water is ondiep, maar we houden onze kinderen in de gaten want de golven zijn krachtig. 

Uitgezwommen en met honger in de maagjes rijden we door naar het dorpje Salamansa. In een houten strandtent serveren ze dé beste crêpe ter wereld: een knapperige pannenkoek met chocopasta en banaan. Mijn jongens spelen voetbal op het strand met de kinderen uit de buurt, en de meiden maken van elkaar de perfecte foto’s voor hun social media. Vergezeld van een prachtige zonsondergang rijden we weer naar huis. Moe maar voldaan eten we in Mindelo-centrum een simpel diner. Op de achtergrond klinkt – wederom – live muziek…. 

Onze reis gaat verder naar het derde Kaapverdische eiland: Santo Antao. Lees hier deel 2 van het reisverslag van Evi Hanssen in Kaapverdie. 

Ook eilandhoppen in Kaapverdie net zoals Evi? Vraag een reisvoorstel aan.