Celeste op Kaapverdië: hoe het is om er als vrouw te reizen

Hoe is het om als vrouw op Kaapverdië te reizen? Celeste (24) ging eind januari op reis naar Kaapverdië met haar zus Malou (25). De twee dames bleven er ruim 16 dagen en zagen in die tijd 4 eilanden: Santo Antao, Sao Vicente, Sal en Santiago. Vooraf zorgde dat toch voor de nodige vragen, want was dat nou wel zo veilig?

Celeste: “Een van de meest gestelde vragen die we van tevoren kregen was of het wel veilig zou zijn met z’n tweetjes. Ik had er vanaf het begin alle vertrouwen in, maar de perceptie van de mensen om ons heen was wel anders. Dat we als twee vrouwen naar Afrika gingen, dat vonden ze maar spannend. Maar ik heb me echt geen moment onveilig gevoeld in Kaapverdië.”

Had je van tevoren opgezocht hoe het voor vrouwen zou zijn om daar te reizen?

Nee eigenlijk niet. Ik verwachtte dat het min of meer hetzelfde zou zijn als op andere plekken. Mijn zus en ik houden wel van backpacken, dus het was meer de vraag of Kaapverdië daar een geschikt land voor zou zijn. Zouden we vooral met z’n tweetjes zitten of ook aanspraak vinden bij andere reizigers en locals?

En hoe is dat gegaan?

Nou de tweede dag namen we de ferry naar Santo Antao en daar zijn we een groepje zeilers tegen gekomen. Zij waren op doorreis en dit was hun laatste stop voor ze de Atlantische Oceaan zouden oversteken. Zij hadden op hun beurt weer kennis gemaakt met een local die ze op sleeptouw nam. We werden ook gelijk mee op pad genomen en hebben het vanaf het begin heel leuk gehad.

Je komt aan en valt gelijk met je neus in de boter!

Haha, het is natuurlijk geluk hebben, maar de vriendelijkheid was sowieso wel opmerkelijk. De dorpen op Santo Antao zijn zo klein dat bijna iedereen elkaar kent. Mensen zijn heel behulpzaam en in sommige accommodaties werd het avondeten ook zo opgezet dat je met andere gasten aan tafel zat. Dat zorgt toch altijd voor een gezellig praatje.

[foto 3: reisfoto diner of gezelligheid]

Hoe was dat dan op Sao Vicente? Dan zit je toch in de grote stad Mindelo

Wij zijn daar eigenlijk veel opgetrokken met Ismaël, een van de lokale contacten van Voja. We zijn door hem en zijn vrienden meegenomen en hebben daardoor echt de leuke plekjes van de stad gezien: de bars, restaurants, dat soort dingetjes.

Het was de eerste dag wel even wennen. We kwamen in het donker aan en dan ben je toch iets waakzamer. En je ziet bijvoorbeeld ook wel eens een bedelaar, maar in dat opzicht was het niet anders dan steden in Europa. In Amsterdam, Rotterdam of hier in Utrecht kom je op straat ook wel eens mensen tegen die staan te bedelen.

Haha, dat klinkt als gewone kost. Zijn er wel dingen geweest waar je meer alert op was?

Jawel, maar dat waren vooral de standaard dingen. Geen donkere, afgelegen steegjes of straatjes en voorzichtig zijn met je spullen. Ligt er ook wel aan waar je bent hoor, maar in de stad en op drukke plekken had ik m’n belangrijke dingen altijd dichtbij in een tas met een rits.

De eigenaren van onze accommodaties dachten ook echt mee. Niet alleen als het om leuke plekjes ging, maar bijvoorbeeld ook door aan te raden om op de terugweg een taxi te nemen. Wel met kanttekening dat de kans klein is dat er iets gebeurt als je terug zou lopen, maar gewoon voor de zekerheid.

Wat moet ik me er dan bij voorstellen? Je staat na een avond uit in Mindelo. Hoe kom je weer thuis?

Het was overal eigenlijk heel makkelijk. Op de plekken waar wij zijn geweest reden de taxi’s gewoon langs dus je steekt je hand op en dan stopt er een. Er is in Mindelo een vaste prijs in de avond, dus voor omgerekend 2 euro wordt je weer naar je accommodatie gebracht. En als we het niet zelf deden, dan hielp Ismael er wel bij. We waren echt in goede handen!

Wat zou een goede tip zijn voor solo en/of vrouwelijke reizigers?

Wij hadden in het begin geen Kaapverdische simkaart, maar ik kan me wel voorstellen dat dat wat zekerheid biedt. Ik moet ook wel zeggen dat we die op Santo Antao niet echt nodig hebben gehad, maar in de stad is het wel fijn om dingetjes op te kunnen zoeken. Gelukkig zijn de locals ook super behulpzaam dus als je iets nodig hebt of zoekt dan kom je er met handen en voeten ook wel uit.

Het klinkt eigenlijk alsof het wel allemaal wel gemakkelijk ging. Waren er andere dingen die opvielen?

Wat wel grappig was, als je bijvoorbeeld in een aluguer zat, dan zaten er vaak mensen bij die een beetje Nederlands spraken.

Huh? Dus dan zit je in een busje in de bergen en wordt je aangesproken in het Nederlands?

Ja supergek! Maar de Kaapverdiaanse community in Rotterdam is natuurlijk behoorlijk groot, dus er waren veel mensen die daar dan familie hadden wonen. Ook als het maar een paar woorden waren, mensen vonden het leuk om een babbeltje te maken.

De aluguers waren sowieso bijzonder. Die chauffeurs weten precies waar ze moeten stoppen, zelfs al zijn het plekken die bijna niet aan te wijzen zijn. Derde gele huis voorbij de tweede berg? Geen probleem!

Als vrouwelijke reiziger heb je natuurlijk andere zorgen dan een mannelijke reiziger. Wat is je op dat vlak opgevallen?

Ja, eh.. Kaapverdiaanse mannen houden wel van vrouwen denk ik? Je moet niet vreemd opkijken als er met je wordt geflirt. We hebben wel meegemaakt dat er naar je gekeken wordt, of dat ze iets zeggen, maar het is niet zo dat we lastig werden gevallen. Dus in dat opzicht wel opmerkelijk, maar niet intimiderend.

We hebben het vooral over Santo Antao en Sao Vicente gehad, maar hoe was de ervaring op de andere plaatsen?

Santa Maria op Sal is iets drukker qua reizigers, maar het was ontzettend leuk. We hebben daar op straat bijvoorbeeld nog een feestje gevierd met de Senegalese voetbalfans. Haha, terwijl we daar waren had Senegal de Afrika Cup gewonnen. Het strand kan trouwens wel tricky zijn met z’n tweetjes, want wie let op de spullen? Wij namen gewoon zo min mogelijk mee als we op het strand gingen liggen. Dan kan er ook weinig fout gaan!

Praia op Santiago was dan weer een grotere stad en daar werd wel gewaarschuwd dat je niet in de buitenwijken moest gaan dwalen. Maar in het centrum kon je overdag prima een wandeling maken en ook ’s avonds naar restaurants lopen was geen probleem. Mijn zus is daar een week langer gebleven en zij heeft heel veel gehad aan Johnny, een van de lokale contactpersonen op Santiago.

Mijn laatste vraag dan. Wat is jouw oordeel over als vrouw reizen in Kaapverdië?

Gewoon doen. Gebruik je gezond verstand: de meeste mensen die je tegenkomt zijn ontzettend behulpzaam, maar let goed op en luister naar je intuïtie. Wij hebben op deze manier een superleuke reis gehad!