7 dagen langs de hoogtepunten van Madeira

Home Reis langs de hoogtepunten van Madeira

Lesley

Reisredacteur

Laatste update  27 | 07 | 2022

Deel dit verhaal

Een week op Madeira bewijst het: je hoeft helemaal niet lang en ver weg voor een grootse ervaring. En al zijn we zeker niet tegen verre, lange reizen.. Wij werden op slag verliefd op dit pure en betoverende eiland. Madeira kan zomaar een van jouw favoriete bestemmingen worden.

In het vliegtuig voel ik de vlinders fladderen als de daling wordt ingezet. De landing op Madeira airport is volgens veel piloten een van de meest uitdagende in Europa, maar daar is weinig van te merken. Binnen enkele minuten staan we aan de grond en begint de bedrijvigheid: de trap wordt naar het vliegtuig gereden, bagage wordt in karren naar de terminal gebracht en passagiers drommen om de bagagecompartimenten. Olá Madeira, we zijn er!

We halen de huurauto op en zijn binnen no time onderweg naar Funchal, onze eerste verblijfplaats deze week. De studio waar we verblijven is modern, schoon en ligt niet ver van het centrum. Maar het hoogtepunt was de lounge op het dak. Ik kijk er nu al naar uit om hier later terug te komen en met een boek in de zon te zitten.

Eerst gaan we Funchal in. We laten de auto achter bij de acco en wandelen door geplaveide straatjes naar de Jardim Municipal, een groene oase midden in de stad. Als we de botanische tuin hebben bekeken lopen we verder naar de Sé Kathedraal, een grappig gebouw dat deels uit wit pleisterwerk en deels uit verschillend gekleurde bakstenen bestaat.

We zijn beiden niet geïnteresseerd in voetbal, dus we laten het CR7 museum in de buurt even voor wat het is en vervolgen onze weg langs het Praça do Colombo naar de beroemde boerenmarkt Mercado dos Lavradores. Voordat we ons tussen de kraampjes begeven bestellen we een koffietje en iets zoets bij Confeitaria. We hebben al plannen voor diner, dus we houden het klein (dat en de prijzen bij sommige kramen zijn bizar hoog). 

Met kijken, kijken, niet kopen in m’n achterhoofd slenteren we tussen vers fruit, groenten, bloemen, handwerk en vis. Als we voorbij de buitenste ring van de markt komen valt me op dat de prijzen weer zakken. Goed om in gedachten te houden als we hier weer langs komen, maar voor nu wandelen we richting Rua de Santa Maria.

Daar aangekomen haalt de vermoeidheid ons eindelijk in. Zelfs al hebben we niet bijzonder veel gelopen, het was een vroege ochtend en een reisdag blijft zwaar. We kijken bij verschillende tentjes (en ik maak een mentale notitie van de kleurrijke drankjes bij Venda Velha), maar dan slaan we een hoek om. Eindelijk zijn we bij het huiskamer restaurant Sabor a Fado waar we dankbaar neerploffen in de houten stoelen. Een topkeuze: de rest van de avond smullen we onder het genot van livemuziek van grote gegrilde garnalen en een bord schaalvruchten.

Met ons hoofd tussen de wolken in Curral das Freiras

Na het succes van gisteren worden we heerlijk uitgerust wakker en zijn we klaar om op ontdekking te gaan. Er zijn verschillende highlights op Madeira, maar we horen uit verschillende hoeken dat Curral das Freiras een must is. Daarom laten we de rest van Funchal achter ons en pakken na een goed ontbijt de huurauto richting het noorden. Binnen een half uur sta je pal tussen de ruige bergruggen.

Er zijn verschillende wandelroutes, maar we hebben gekozen voor een makkelijke. De PR2 Vereda do Urzal route klinkt ook tof, maar die duurt al makkelijk 5 uur op de heenweg en dan nog eens 5 uur voordat we weer terug zijn bij de auto. Nee, we kiezen ervoor om naar Relvinha te lopen.

Het eerste stuk gaat over asfalt, maar dan komen we in het bos terecht. De rest van de route lopen we tussen het bos en langs de klifrand, steeds hoger met steeds spectaculairdere uitzichten. Ik zal niet liegen: het is een pittige wandeling. Het pad is steil en op sommige plekken oneffen en glad. Maar het is de moeite dubbel en dwars waard. Het in de bergen uitgehouwen dorp, de door wolken omlijste pieken en groene terrassen.. Het is een schitterend panorama.

Na zo’n hike hebben we wel wat lekkers verdiend en rijden we naar het dorp. Hier strijken we neer op het zonnige terras van Sabores do Curral voor de lunch. We laten ons vertellen dat kastanjes de lokale specialiteit zijn en wagen de sprong: vooraf gebakken kastanjes en daarna de heerlijke espetas (vlees aan een lauriertak geregen en geroosterd) en zelfs een stuk cheesecake waar kastanjes in waren verwerkt.

Met ons buikje vol besluiten we naar Cabo Girao te rijden, waar we vanaf een duizelingwekkende 580 meter hoog glazen platform neerkijken op de kust. Waar ik vanochtend in de bergen nergens last van had, voel ik nu toch wel een beetje hoogtevrees. Maar het is niet voor niets een populaire highlight, het uitzicht is wederom spectaculair.

De rest van de dag besteden we in Camara de Lobos, een schilderachtig vissersdorp ten westen van Funchal. We relaxen op het kiezelstrand en zien hoe de vissersbootjes af en aan gaan. Later op de dag proef ik de lokale lekkernij peixe espada of zwarte degenvis met banaan. De combinatie is verrassend en geeft me het gevoel dat ik niet meer in Europa ben. We sluiten af met een glas Poncha, een met citroen de ander met passievrucht en rijden dan weer naar ons huisje in Funchal.

Op naar Sao Vicente

Vandaag verhuizen we naar de volgende stop op onze reis: Sao Vicente. Het werd ons aangeraden om langs de kust te rijden en wat een traktatie. De wegen slingeren langs de bergen, de zee en door tunnels tot we ineens bij het dal van Sao Vicente aankomen. Als we bij onze accommodatie aankomen worden we bijna direct weer naar buiten gepraat. Voor een bijzondere ervaring kunnen we nu het best naar Fanal, uitpakken komt later wel.

Het laurierbos van Fanal heb ik eerder op foto’s gezien. Knoestige bomen in een veld tegen een strak blauwe lucht. Maar mijn eigen ervaring is heel anders: de zon is nergens te bekennen en het landschap wordt bedekt door een dichte mist. Ondanks het slechte weer, of beter gezegd, juist door het weer lijkt het bos regelrecht uit een sprookje te komen.

We wandelen onder takken door die als lange vingers naar ons lijken te grijpen. Kronkelende stammen zijn begroeid met mossen en in het zachte licht ziet alles er dromerig uit. Beter hadden we het niet kunnen treffen.

De volgende keer lees je verder over onze ervaringen op Madeira. Word jij enthousiast van onze reis? Neem dan een kijkje bij de voorbeeldreizen of laat je route samenstellen door de reisadviseurs van Voja Travel.